Veel mensen vallen na het horen van de diagnose “kanker” in een zwart gat. Alles dat zinvol leek in hun leven staat ineens op een hellend vlak. Zij worden geconfronteerd met angst voor de ziekte en voor de dood. Het overwinnen van kanker gaat verder dan de feitelijke operaties, de behandeling met chemo of bestraling. Het een plaats kunnen geven van deze ziekte in het persoonlijk leven is net zo belangrijk. Zingevingsvraagstukken spelen hierbij een belangrijke rol. Al 40 jaar begeleidt Hanneke Westenberg mensen met kanker bij het vinden van antwoorden en leert hen een heilzame invloed uit te oefenen op de kwaliteit van hun leven en op hun herstel.
Spirituele psychotherapie – aanvullende begeleiding voor kankerpatiënten
Leer een heilzame invloed uit te oefenen op de kwaliteit van het leven; ontvang hulp bij zingevingsvraagstukken.
Waaruit bestaat de therapie?
De therapie is een aanvullende behandeling bij kanker. Het vervangt de reguliere behandeling van kanker dus niet. Focus van de therapie ligt op de psycho-sociale begeleiding en op het versterken van de eigen afweerkracht. Naast de gesprekken wordt er gebruik gemaakt van ontspanningsoefeningen, visualisatie en meditatie.
In de therapie wordt aandacht gegeven aan de volgende aspecten:
- hoe te leren een heilzame invloed uit te oefenen op de kwaliteit van leven en herstel;
- het mobiliseren van het zelfgenezend vermogen;
- het versterken van de afweerkracht;
- het leren omgaan met de angst voor het ziek zijn, angst voor pijn, lijden en dood;
- ordenen van gedachtenpatronen en leren loslaten van belemmerende overtuigingen;
- leren omgaan met stress;
- het leren stellen van doelen op korte en langere termijn.
Hoe is deze therapie ontstaan?
Hanneke Westenberg: “In de zeventiger jaren bezochten vele mensen met kanker mij. Zij spraken over hun angst voor lijden en het zware stigma dat het woord kanker hen gaf. Voor deze mensen was in die jaren toen nog geen enkele psychische begeleiding. Zij werden behandeld in ziekenhuizen, er werd geopereerd, bestraald en chemotherapie toegepast, maar aan het geestelijk lijden werd geen aandacht besteed.
De gesprekken met deze mensen waren aanleiding tot de ontwikkeling van mijn therapie, die o.a. raakvlakken heeft met die van Simonton en LeShan, maar die duidelijk mijn therapie is.
Het werk breidde zich uit en al spoedig kwamen mensen uit het hele land “therapie-vakanties” bij mij houden. Ik woonde toen nog op het eiland Texel, de mensen kwamen over het water, lieten alles achter zich en kwamen twee tot drie weken werken aan hun herstel. Gedurende die tijd kregen zij iedere dag 1,5 uur therapie. Het enige dat sindsdien veranderd is, is dat mijn praktijk naar Heiloo is verhuisd. Hierdoor is het voor patiënten ook eenvoudiger geworden om niet gedurende 2 à 3 weken iedere dag voor therapie te komen, maar bijvoorbeeld wekelijks gedurende enkele maanden.”
Initiëren van een bewustwordingsproces
In de twee tot drie weken die mensen bij mij zijn, – vooral wanneer dat een werkvakantie is zonder al te veel contact met de wereld buiten -, zie ik door de continue aandacht op het innerlijk proces kleine wondertjes gebeuren.
In de hele mens zijn veranderingen zichtbaar. Er zijn mensen die in een rolstoel komen en met krukken lopend naar huis gaan, mensen die op krukken komen en zonder krukken weggaan. Mensen waarvan het bloedbeeld na de therapie in zo’n korte tijd een duidelijke verbetering geeft. Mensen komen tot overgave en herwinnen kwaliteit van leven en van vertrouwen.
Het gaat echter niet in de eerste plaats om de herwinning van het leven, het gaat om het proces. Het proces, in dié mens, dat bewustwording heet en waarin iemand zijn verdriet, zijn onmacht en zijn angst kan oplossen, waardoor hij in harmonie komt met zichzelf.
Ik merkte dat voor een werkelijke heelwording – en dat is iets dat boven genezing van het lichaam uitgaat – een grotere bewustwording nodig is. Mijn therapie beoogt begeleiding van mensen op hun eigen specifieke weg naar binnen. Een weg die hen helpt hun falen, hun wrok, hun angst en hun pijn niet te ervaren als duister of straf, maar als afwezigheid van licht. Als afwezigheid van hun liefdevolle aandacht dus.
En wanneer met behulp van therapie iemand zijn niet heilzame emoties in het licht leert te brengen, krijgen die emoties een andere kwaliteit, dan lichten ze op. Dan zijn het geen negatieve krachten meer.
Transformatie
De mensen die bij mij komen, hebben allen een verhaal van onmacht, van verdriet en angst. Ik vind het belangrijk die mens bij de hand te nemen en met hem de weg naar binnen te gaan, want wie de reis naar binnen heeft gemaakt, kan zijn negatieve emoties loslaten. Dat is geen passief van-je-af-laten-glijden, maar een actief doorleven van de negativiteit en deze door het licht van bewustzijn transformeren tot positieve energie. Dan krijgen die emoties een andere kwaliteit, dan is er geen veroordeling meer en de energie die daaruit voortkomt, gaat werken als een groeiproces.
En dat is wat ook de bedoeling van het lijden is. Groeien vanuit de duisternis naar het licht. Dan boezemt de crisis geen angst meer in, maar kan worden ervaren als een liefdevolle lerende weg, waarvan boosheid en verdriet en de angst voor de dood getransformeerd kunnen worden tot overgave en vertrouwen.
In die crisis komt een mens heel dicht bij zichzelf en ervaart dan diep van binnen een kracht die, wanneer deze vrijkomt hem helpt zichzelf te overstijgen.
Dat is genade. Dat is het contact met de woordeloze bron van binnen. Dat is in-de-eenheid-geraken.
Dan begint hij de woorden ”heb uw naaste lief gelijk uzelf” werkelijk te begrijpen, namelijk “heb uzelf lief, opdat u uw naaste lief kunt hebben”.
En in het toelaten van die liefde bloeit het leven op, wordt het leven opnieuw gewekt. Dan is ziekte geen einde, maar een nieuw begin.
Eenwording
Wanneer mensen bij mij komen, spreken ze over hun angsten, hun verdriet en hun eenzaamheid. Het verdriet zich afgescheiden te voelen van hun medemens en van hun bron, heel diep van binnen.
Door de druk van het leven, door het voorrang geven aan wat moet, hoort en verlangd wordt, is het contact met het hogere zijn in zichzelf verloren gegaan; is hij vergeten dat God de zee is en hij de golf. Hij denkt de opspattende druppel te zijn die zich losmaakt van de zee en heel zijn leven maakt hij zich druk om de boog die de druppel beschrijft en vooral om de vorm, de buitenkant van de druppel. En hij is vergeten dat hij de golf is, ja zelfs vergeten dat hij het water is en dat hij, als druppel, alle eigenschappen en hoedanigheden van het water in zich draagt. Hij is van de eenheid naar de afgescheidenheid gegaan en dat veroorzaakt pijn, zielenpijn, een heimwee naar de hemel, de hemel in zichzelf. En wanneer hij dan, met behulp van therapie, in zichzelf ontdekt dat God de zee is en hij de golf en gaat ervaren de golf te zijn en vol overgave en vertrouwen terugvloeit in de zee, dan kan de meest complexe en volkomen energie uit het universum, de innerlijke geneeskracht, gaan doorvloeien en genezen.
Het is wellicht de bedoeling duidelijkheid over een therapie te geven op Internet: hoe werkt deze therapie, wat gebeurt er de eerste keer en hoe gaat het verder? Dat is bij deze vorm van spirituele psychotherapie moeilijk. Het is een reis naar binnen en de landkaart ligt in jezelf. De reis is steeds verschillend, maar dit verhaal geeft duidelijkheid voor wie leest met de ogen van het hart en voor wie luistert met de oren van het hart.